Kuantum-Tipinde Psişik Deneyimler: Otobiyografik Paylaşımlar-Taziye Mesajı (1)

Kolektif bilinçaltı işleyişlere ses veren “bilişsel burhanlar” ve “kuantum-tipinde karineler” kişisel hayatımızda da bizatihi deneyimlediğimiz hususlardandır. “Gezmesek de, tozmasak da O köy bizim…” dizelerinin psişik yankıları hepimizi kuşatır, iç/dış âlem akisleri ruhlarımızı ve bedenlerimizi sarıp sarmalar. Annemin halasının toprağa veriliyor olduğu haberi ile cep telefonumdan yengemi (dayımın eşini) “sesli olarak” aradığımda karşılaştım. O esnada ben tek başıma kendi konutumdaydım. Hâleti ruhiye akışım zaten dertlerle dolu seyrediyordu. Annem yanımda değildi. Belki mahalle çarşılarında veya komşularındaydı. Hayatım boyunca fiziken çok az gördüğüm büyük halamın bedenen vefatı doğal seyrinde beklenen bir hadiseydi. Artık bedenen toprağa karıştıydı. Ancak “yürekten seslenen hisli bir insanın” psişik sedaları içimle/dışımla aksetti. Acı, elem, ıstırap duyguları fiziken kat edilmesi güç mesafeleri kolayca aştı ve hakikaten çok uzaklardaki konutumda beni ansızın yakaladı. Ruhsal akış deneyimlerim “duygularımın karmaşık veri tabanında kuantum-benzeşik formlarda” tezahür etti. “Kaf Dağlarının ardında saklanan” ana diyarına pek az gittim. Ama ruhumun “uzaklarda saklı köyümüze” hayalen, hissen ve “derinden dolanık” biçimlerde yaşadığını yine ve yeniden deneyimledim. Herhâlde “psişik akış alanlarında fiziksel temassız işleyişler” ve belki “ışık hızının ötesinde aktivasyonlar” da olabiliyor dedim kendi kendime. Bu vesileyle “büyük halamın ruhu şâd olsun” taziye mesajımı herkesle paylaştım.